Prolog

20 lat temu

            Krew kroplami kapała na podłogę. Mały chłopczyk stał z nożem w ręku patrząc głęboko w oczy swemu martwemu ojcu. Dlaczego? Nie zadawał sobie tego pytania. Wiedział, że musiał to zrobić. Zakończyć wieczny ból, strach przed powrotem do domu.

             Ojciec uczył go jak zabijać. Nie raz zabierał go na polowania do lasu. Jednak zabicie człowieka to co innego. Słyszysz jak błaga, pamiętasz to spojrzenie, które wierzy, że tylko żartujesz. Myli się.  

            Ciemnowłosy spojrzał na nóż a na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Czuł, że jego ojciec nie będzie ostatnią osobą, która zabił z zimną krwią. 

 

 3 miesiące temu

            Dlaczego? Wszystko musi się kończyć w takim momencie, kiedy znajdziemy miłość, szczęście, spokój i w końcu potrafimy zrozumieć jak wiele znieśliśmy w tym życiu. Końce często bywają początkiem nowej podróży. Jak jest w moim przypadku? Czy chcę wyruszać w kolejną podróż mając świadomość tego co strafiłem? Spojrzałem na ciało leżące na podłodze i delikatnie się uśmiechnąłem. Dlaczego ją zabiłem? Dlaczego doprowadziłem do własnej katastrofy? Tak wiele pytań, żadnych odpowiedzi. 

            Wytarłem nóż o spodnie i kucnąłem na podłodze przy zwłokach kobiety, aby po raz ostatni spojrzeć jej głęboko w oczy. 

            - Matko... dlaczego mi to zrobiłaś?

            Nie było mi jej żal, zasłużyła na śmierć, zasłużyła na nią jak nikt inny i to dlatego ją zabiłem, bez żadnych wyrzutów sumienia. 

            Koniec jest początkiem nowej historii. 

            Koniec jest początkiem nadchodzącego, nowego końca. 

"Tak powstała ta opowieść

Przedziwna i nęcąca;

Słowo rodziło się po słowie,

Aż baśń dobiegła końca.

Płyniemy raźno ku domowi

Już po zachodzie słońca.

Alicjo! Weź tę bajkę w dłonie,

A potem złóż ją lekko

W twoich dziecięcych snów ustronie

I otocz ją opieką -

Tak pielgrzym zwiędłe kwiaty chroni

Zerwane gdzieś daleko."